Aniele, Tyś mi dany,
Gdym ten powitał świat!
Tyś wierny mój kochany
Przewodnik, piastun, brat.
Miłość za miłość niosę,
Dzięki za łaski Twe.
Ty jak niebiańską rosę,
Na łan mój siejesz je./bis
Ledwiem rozpoczął życie,
Tyś przy kolebce stał;
Tyś mnie piastował dziecię,
W opiece zawsze miał;
Pod skrzydeł Twoich cieniem
Jam święte marzył sny;
Gdym płakał, rajskiem tchnieniem
Otarłeś moje łzy./bis
W kolej uchodzą lata,
A jam niepomny żył
Na Cię Anioła, brata,
Anim Cię kochał, czcił.
Lecz dziś to w sercu czuję
I błąd uznaję swój,
Więc przebacz... bo żałuje
I błagam: „Przy mnie stój!”/bis[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 278. |