Ballada o wyważonym koniu księcia Józefa

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Zanim Cię wywiodą w pole

krzyż Ci dadzą albo broń.

Popatrz stoi na cokole

wyważony koń

On się na to patrzeć wstydzi,

bo spod wyważonej grzywy

koń to wszystko wokół widzi

z innej perspektywy.

/Koniu nisko zwisa ogon.

Koń się trochę zna na życie.

Temu koniu wszyscy mogą

cmoknąć przy kopycie./bis

Jakiś bunt się w koniu budzi,

z niepokojem patrzy w dal.

Tylko ludzi, tylko ludzi, tylko ludzi żal.

Zanim ruszysz do ataku,

zanim pierwszy stos zapłonie,

może byś se tak rodaku

porozmawiał z koniem.

/Koniu nisko zwisa ogon.

Koń ma jakąś taką głębię.

Temu koniu wszyscy mogą

poszczotkować w kłębie./bis

Chcesz to ganiaj się po Błoniach.

Bij się, jeśli chcesz się bić.

Ale odczep się od konia.

Dajże koniu żyć.

W tym tkwi całej sprawy sedno.

Też mu ciążą nasze losy.

Koniu nie jest wszystko jedno,

tylko ma już dosyć.

/Koniu nisko zwisa ogon.

Inne sprawy ma na głowie.

Temu koniu wszyscy mogą

skoczyć na pokrowiec./bis

Temu koniu wszyscy mogą

(cmok)[1]

Bibliografia

1. 

Andrus, Artur
Archiwum prywatne.

2. 

Kozłowska, Agnieszka