Chociaż mało mamy lat,
lat naprawdę niewiele,
choć lubimy w piłkę grać
i pojeździć rowerem,
choć na wszystko mamy czas,
tyle zabaw nas czeka...
Wiemy, że każdy z nas,
wyrośnie każdy z nas
na wielkiego, wielkiego,
na człowieka.
Bo co może,
co może mały człowiek.
tak jak ja albo ty?
Może pani, a może pan podpowie,
my zgodzimy się z tym.
Na podwórku fajnie jest –
można sobie pobiegać,
pograć w kapsle, można też
chodzić sobie po drzewach.
Można łapać do swych rąk
kolorowe motyle...
Albo się ukryć tak,
by nikt nie widział nas,
i polecieć do słońca
choć na chwilę.
Bo co może...
Właśnie tyle lat co my
ma i Bolek, i Lolek,
a więc może ja lub ty
odegramy ich role.
Albo któryś będzie kimś
najważniejszym na świecie...
Będzie miał tyle sił,
dołoży wszystkich sił,
aby były szczęśliwe
wszystkie dzieci.
Bo co może,
co może mały człowiek,
tak jak ja albo ty?
Ktoś powiedział, że robiąc to, co robi,
właśnie uczy się żyć.
Właśnie uczy się żyć!
Właśnie uczy się żyć![1]