Chlebem i solą

Zgłoszenie do artykułu: Chlebem i solą

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nie wstrzyma biegu swego czas,

nie wstrzyma nurtu Odra...

Wracają ptaki do swych gniazd,

gdy im powrócić pora!

Wrócili ludzie do tych ziem,

co obca wzięła przemoc,

złe lata przeszły jak zły sen,

dziś tu – jak dawno temu:

Chlebem i solą,

chlebem i solą

każdy już wita cię próg!

A w każdym domu

światła dziś płoną,

byś wejść bezpiecznie mógł!

Chlebem i solą,

chlebem i solą

tak kiedyś uczył Piast!

Więc tak dziś Szczecin,

Wrocław, Opole

wita każdego z nas!

A chociaż nie zapomniał nikt

lat mroku i rozłąki –

nad Odrą znowu wstaje świt

słowiański i prapolski...

Chlebem i solą,

chlebem i solą,

jak przed tysiącem lat –

wita nas Szczecin,

Wrocław, Opole –

gościnny kreśląc znak!...

Bo dla tych, co przybyli tu

i nigdy nie odejdą –

dojrzewa chleb wśród złotych zbóż

i czyste świeci niebo!

Tym chlebem brata wita brat,

jak dawny zwyczaj każe –

wróciły ptaki do swych gniazd,

wróciły tu na zawsze!

Chlebem i solą...[1]