Wariant 1
StrzałkaMikołaj:
Cypryjskie gąsięta,
krakowskie dziewczęta,
gdzieście mi się zabłąkały,
pastuszkęście oszukały.
Tyś to winna, Hilareczko.
Tyś to winna, figlareczko.
Hilareczka:
Mój miły pastuszko,
kochane serduszko,
jeśliśmy się zabłąkały,
dlatego, żeś chłop ospały.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj:
Winnaś według prawa,
bom cię za przystawa
uczynił moim gąsiętom,
postawił moim dziewczętom.
Tyś to winna, Hilareczko,
tyś to winna, figlareczko.
Hilareczka:
Pastusze, pastusze,
miłuję cię z dusze,
jednak na te fuki twoje
znajdę ja też huki moje.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj:
Więc się pojednajmy,
ręce sobie dajmy.
Gąsięta nas prowadziły,
bogdaj się były nie śniły.
Boś ty grzeczna, Hilareczko,
boś ty grzeczna, figlareczko.
Hilareczka:
Mój miły pastuszko,
kochane serduszko,
dajże ty mnie rączkę swoje,
a ja tobie gębkę moję.
Mikołaj, pójdźmy w gaj, sam pod maj.
Wariant 2
StrzałkaCypryjskie gąsięta,
krakowskie dziewczęta,
gdzieście mi się zabłąkały,
pastuszkęście oszukały.
/Tyś to winna, tyś to winna, Hilareczko,
tyś to winna, tyś to winna figlareczko,
dajże pokój, dajże pokój./bis
Mój miły pastuszko,
kochane serduszko,
jeśliśmy się zabłąkały,
dlatego, żeś chłop ospały.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.[3]
1. |
|
2. |
|
3. |
Szweykowski Zygmunt M., Muzyka w dawnym Krakowie: wybór utworów XV-XVIII w., Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 137, 138, 316. |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.