Zgłoszenie do artykułu: Dłonie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Morze szumi w muszelkach dłoni Twych,

Podnieś dłonie do ucha i słuchaj.

Morze snuje opowieść o ludziach złych.

Oczy ich są fałszywe, a pięści chciwe.

A przecież dłonie mogą prawdę nieść

I pomóc zawsze, kiedy bywa źle.

 Na raz, na dwa,

 Świat za uszy dziś złap!

 Ty w przód jak żółw,

 On rakietą ucieka!

 Na raz, na dwa,

 Dość już tego „człap, człap”,

 Więc weź się w garść,

 Ramion bramą wybiegnij w świat!

Los nam pisze na dłoniach drogi swe,

Otwórz tę mapę życia i... czytaj!

Są tam rzeki przyjaźni i mosty serc,

Są doliny cierpienia i wzgórza cienia.

Te same dłonie pielęgnują broń,

Te same biegną na spotkanie z łzą!

 Na raz, na dwa...

Mamo, weź mnie za rękę i prowadź mnie,

Ja prowadzę za ręce me lalki.

Mamo, czemu z piosenką się żyje lżej?

Może nuty nas niosą jak radość wiosną?

Gdy nasze głosy w jeden splotą się,

To nawet lalkom wtedy żyć się chce!

 Na raz, na dwa...

Stań z nami,

Niech wspólny głos

Chmury rozproszy wkrąg!

Stań z nami,

Nie przejdzie zło

Przez pięciolinię rąk!

Stań z nami,

Odmierzaj takt!

 Na raz, na dwa...[1]

Bibliografia