Do pracy koledzy! Podajmyż raz dłonie
I razem połączmy swe siły!
Dobądźmy sił ducha, co dawno tli w łonie,
Z dusznej dobądźmy mogiły!
Do pracy! – A siłą zadziwimy świat,
Co śmiał się i szydził przez szereg złych lat.
Przed nami dusz pole otwiera się złote
I promień przyświeca nam słońca;
Porzućmy już żale i próżną tęsknotę,
Pracujmy wytrwale do końca!...
Do pracy! – A siłą zadziwim ten świat,
Co śmiał się i szydził przez szereg złych lat![1]
1. |
Świerzyński Michał, Pieśni narodowe z muzyką: w setną rocznicę trzeciego rozbioru Polski wydane. Z. 2, Słowa, Kraków, Księgarnia K. Wojnara i Spółki, 1900, s. 23. |