Zgłoszenie do artykułu: Do słońca

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Lipiec śpiewa jak rojny ul,

a słońce miodu ma zapach i smak.

Z lasów i bujnych pól

śpiewa nam zboże i ptak.

Dla nas cisza na brzegach rzek

i złoty piorun, i drzewa, i wiatr,

i to, co serce wypełnia po brzeg,

radość dwudziestu lat.

Prosto do słońca dzisiaj płyną wszystkie rzeki,

prosto do szczęścia dzisiaj płynie ludzki czas.

Ptakom zielony las,

obłokom lot daleki,

a wiośnie przestrzeń do gwiazd.

Prosto do słońca dzisiaj biegną wszystkie drogi,

prosto do szczęścia niecierpliwa leci myśl.

Światło idących dni

rzuca na wszystkie progi

młoda jak my

Polska, tak młoda jak my.

Kogo porwał marzenia pęd,

kto nieprzychylnym nie kłania się dniom,

ten z nami będzie szedł,

temu pieśń, serce i dłoń.

W naszych rękach zaśpiewa głaz

i każda gruda zakwitnie jak kwiat,

gdy poniesiemy do wiosek i miast

radość dwudziestu lat.

Prosto do słońca...[1]

Bibliografia