Zgłoszenie do artykułu: Droga stalowa

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Jeśli chcesz znaleźć drogę swą

I dotrzeć nią do celu

Zakup bilet i w ciuchcię wsiądź

Ze stacji marzeń swych

A ona świstem pary z kotła

Stukotem kół stalowych

Zawiezie cię, gdzie będziesz chciał

W twych sennych marzeń czar

Drogą stalową po szynach jedzie pociąg

A w nim marzenia drzemią me

I dalej, dalej toczy się swą drogą

Wciąż gna przed siebie, więc nie oglądaj się

Mija stacje na drodze swej

I ludzi, którzy marzą

O tym, by się wyrwać stąd

Porzucić troski swe

A pociąg dalej gna przed siebie

Wesoło świszcze para

I jechać może każdy z nich

Kto ważny bilet ma

Drogą stalową po szynach jedzie pociąg

A w nim marzenia drzemią me

I dalej, dalej toczy się swą drogą

Wciąż gna przed siebie, więc nie oglądaj się

Z komina bucha czarny dym

I lecą kłęby pary

A maszynista, stary druh

Dorzuca ciągle drew

I koła wystukują rytm

A dźwięczą jak janczary

Niezmordowane echo wciąż

Powtarza refren ten...

/Drogą stalową po szynach jedzie pociąg

A w nim marzenia drzemią me

I dalej, dalej toczy się swą drogą

Wciąż gna przed siebie, więc nie oglądaj się/bis[1]

Bibliografia

1. 

Kabaret Nijak
Archiwum zespołu.

2. 

Kozłowska, Agnieszka
Wywiad Agnieszki Kozłowskiej z Jackiem Liszewskim przeprowadzony 17 marca 2018.