Drzewa warszawskie

Zgłoszenie do artykułu: Drzewa warszawskie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Drzewa warszawskie z parków i skwerów

są jak grające harfy.

Czas po gałęziach struny dobiera

przejrzystą dłonią wiatru.

Gdy śpiącym miastem kołysze księżyc

w hamaku srebrnych snów,

słuchaj uważnie mowy gałęzi,

słuchaj znajomych słów.

O czym mówią warszawskie drzewa,

jakie pieśni śpiewają po nocach?

Nowa prawda w gałęziach dojrzewa

czy legenda, jak z wierszy Or-Ota?

Czy historii zapis bezcenny,

czy dni naszych dzisiejszy głos?

Czy piosenkę wiślanej Syreny

powtarzają nam drzewa co noc?

Drzewa z Łazienek w noce bez wiatru,

gdy cień się ostro kładzie,

wciąż pamiętają dworskie theatrum

1 noc, tę wlistopadzie.

Te w Saskim Parku, okaleczałe,

jak weteranów chór

dni przywołują czarnym chorałem

z plujących ogniem chmur.

O czym mówią warszawskie drzewa...[1]

Bibliografia