Du parku ja puhulał,
a byłu to w suboty,
bu ja sy puflirtować
wielgu miałym uchoty.
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
Jedna ławka wolna,
to ja sobi siadam.
A ży mi markotnu,
tak du siebi gadam:
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
A ży ciemnu byłu,
to si rozglundałym,
przyz styrczoncy krzaki
trochi coś widziałym.
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
Gdy ja si tak czai,
ona siada z bliska,
kapelusz ma na bakir
i turebki ściska.
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
Ja si do nij przysiad,
ona głowu krenci,
a ja si jo pytam:
Czy pani ni ma chenci?
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
Ja do nij bałakam,
czemu jij markotnu.
Możym pobułakać
troszki na wilgotnu.
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
Gdym jo pucałował,
mi noga zysztywniała,
a jij górna szczenka
w gembi mi zustała.
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.
Ja ud nij udskoczył,
ona siedzi sama.
Ja dalij kik daji,
a to mojij Mańki mama.
Hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, wir, war, wur,
hojra, siuraj, siuraj,
turaj, turaj, siup.[1]