Dzieciątko się narodziło, wszystek świat uweseliło(1).
Wzięło na się człowieczeństwo, Słowo Ojca, wieczne Bóstwo,
Poznał wół i osioł niemy, iż Pan z nieba był na ziemi.
Trzej królowie przyjechali, dary Mu ofiarowali.
Wchodząc do domu prostego, witali Króla nowego.
Ten to leży tu w tym żłobie, co króluje w każdej dobie.
Na to Boże Narodzenie, chwal Boga wszystko stworzenie.
Świętą Trójcę wysławiajmy, Bogu dzięki oddawajmy.[1]
(1) można śpiewać ten fragment inaczej: „Wesoła nowina, powiła nam Syna Marya” lub „Hej, nam, pasterze, grajcie Panu szczerze, narodzonemu Dzieciąteczku”.
1. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 34. |