Zgłoszenie do artykułu: Gadanie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Do kwiata w butonierce

Podobna jesteś, gdy

W pięknej sukience

Pokazujesz się mi

I uśmiech nie gaśnie

na twojej twarzy

I oczy twe piękne

Że nie potrafię wyrazić

I słowa twe dźwięczą

Jak złotej harfy struny

Ja lubię muzykę

A ty kochasz mówić

Więc płyną z ust twoich

Zdania wartkie jak strumyk

I powiedzieć bym chciał coś

Jednak ty ciągle mówisz:

Że księżyc tak fajnie

Dzisiaj świeci na niebie

Że słowiki klekoczą po

krzakach swe trele

Że jesteś dziewicą

Choć to ponoć niemodne

I że lubisz owoce

A najbardziej morele

Że wyliczasz gwiazdy

I że wszystkie są nasze

Że sąsiad zza ściany

Przedwczoraj zaniemógł

Że babcia na obiad

Jada tylko kaszę

I że jestem milczący

A ty nie wiesz czemu

Bo choć lubię muzykę

A twój głosik jak harfa

Bo choć jesteś przepiękna

Jak wyrazić to – nie wiem

Że kupiłaś niedawno

Bardzo ładne spodnie

Że nie czytasz książek

Bo zwykle są nudne

Że paznokcie malujesz

Tylko na różowo

Że bycie dziewicą

Jest dla ciebie trudne

Że życie byś chciała

Mieć bardzo wygodne

Że cenisz wysoko

Markowe obuwie

Że to cud jakiś chyba

Że jesteś dziewicą

I że czemu tak milczę?

Czemu nic nie mówię?

Bo choć lubię muzykę

A twój głosik jak harfa

Bo choć jesteś przepiękna

Jak wyrazić to – nie wiem

Choć nadludzkim wysiłkiem

Ciągle jesteś dziewicą

Dla mnie prawdziwą cnotą jest...

– Co?

– Milczenie![1]

Bibliografia

1. 

Kabaret Jurki
Archiwum zespołu.

2. 

Kozłowska, Agnieszka