Gdzieżeś bywał, czarny baranie?

Zgłoszenie do artykułu: Gdzieżeś bywał, czarny baranie?

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Gdzieżeś bywał, czarny baranie?

Klasyfikacja:

pieśń ludowa

Autor słów:

Rogoszówna, Zofia[3]
Dokonała adaptacji ludowego tekstu na potrzeby literatury dla dzieci.

Melodia:

ludowa

Informacje

Pieśń śpiewana przy grze w barana, która była bardzo znana. Obecnie zabawa została zapomniana, ale utwór przetrwał. Zasady zabawy są następujące: dzieci, trzymając się za ręce, tworzą koło. W jego środku staje jeden z uczestników jako „baran”. Koło kręci się przy śpiewie, a po każdej zwrotce baran usiłuje wydobyć się z niego na czworakach. Jeśli mu się to uda, na jego miejsce wstępuje ten, który go po prawej stronie przepuścił.

Czasami zmienia się tekst i zamiast słowa „baran” wymienia się imię Sewerysia. Dialog staje się wtedy dłuższy i przedstawiony został w drugiej wersji tekstu. Treść zasadnicza jest zatem następująca: baran, czy też człowiek (Seweryś) przebywa w młynie u kochanki, je i pije obficie, następnie choruje i umiera, wypowiadając swą ostatnią wolę, co do pogrzebu. Być może mamy do czynienia ze starą balladą o dziewczynie, która otruwa lubego jedzeniem. Utwory tego typu znane są na Zachodzie, zaś samo połączenie pewnego wątku z zabawą dziecinną i odebranie mu tragicznej grozy, jest częstym zjawiskiem. Pieśń o losach barana śpiewana jest na Łotwie, Białej, Czerwonej i Węgierskiej Rusi, wreszcie na Morawach[1].

Bibliografia