Zgłoszenie do artykułu: Głos duszy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Do ciebie głos wznosimy Matko Boga

Niech wzruszy Cię korna modlitwa ta,

Spraw łaską Twą niech nas omija trwoga

A Syn Twój Bóg niech nam pociechę da.

Ach w Tobie tylko jest nadzieja cała

Ty wesprzeć zechciej biedne dzieci twe,

Błagamy Cię byś Boga nam zjednała

O Matko Boga chciej zlitować się.

O Matko Boga chciej zlitować się.

Wszak syn Twój rzekł: że za twoja przyczyną

Wysłucha próśb, winy daruje nam,

Ach zlituj się, niech dzieci twe nie zginą

Bo losem ich całym Bóg rządzi sam.

O! zbliż kres cierpień, spojrzyj na łez zdroje

I oddal troski, ukój żale te,

Ach! zlituj się i dzieci pociesz twoje,

O Matko Boga chciej zlitować się.

O Matko Boga chciej zlitować się.[1]

Wariant 2

Strzałka

Minuit, Chrétiens, c’est l’heure solennelle,

où l’homme Dieu descendit jusqu’à nous

pour effacer la tache originelle

et de son père arrêter le courroux.

Le monde entier tressaille d’espérance

à cette nuit qui lui donne un sauveur

peuple à genoux, attends ta délivrance.

Noël, Noël, voici le rédempteur,

Noël, Noël, voici le rédempteur![1]