Hej, hej, rycerze,
serca nasze radość bierze,
że kochacie nas!
Żyje Polska, żyje cnota,
żyje wolność nasza złota,
kiedy mamy was!
Hej, hej, rycerze,
pyszne na ich głowach pierze,
twarz każdego: Mars!
Temu oręż w ręku błyska,
temu rumak ogniem pryska,
nie poznają nas!
Hej, hej, po błoniu
wódz na dzielnym toczy koniu,
za nim nasza młódź.
Twoje męstwo, twoja praca,
oczy nasze k’wam obraca,
zwróć tu do nas, zwróć!
Hej, hej, oręże,
wodze twoi, piękne męże,
serce rośnie nam!
O mam i ja tu chłopaka,
wyćwiczę go na wojaka
takiego jak sam!
Hej, hej, rodacy,
po tym kurzu, po tej pracy,
dam zasiłek wam.
Przyniosłyśmy z sobą chleba
i co tylko w domu nieba
dały dla was nam![1]
1. |
Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 51. |