In Novo Wladislaw
raz wielka łza wyschła
i soli tu ciągle do woli.
In Novo Wladislaw
ni Noteć ni Wisła
wypłukać nie zdoła
tej soli.
In Novo Wladislaw
ja tonę w domysłach,
czy łza ta ze szczęścia,
czy smutku?
In Wladislaw Novo
co dzień na nowo
próbuję tam wrócić – bez skutku.
W inną postać
winną do cna
w winoroślach
wydoroślał
Inowrocław.
W winoroślach
czy na mostach,
zmierzchy, ranki,
kochankowie
i kochanki.
Zmierzchy, ranki,
żar uniesień
im przyniesie
wiatr co leci,
znad Noteci.
Mnie przyniesie
zaś wspomnienia:
i tęsknoty,
i radości
w ulic cieniach.
I tęsknoty,
z których dzisiaj
wciąż się śmieję:
kiedyż ja wydorośleję?
Wciąż się śmieję:
w inną postać
winną do cna
w winoroślach
wydoroślał
W inną postać
winną do cna
w winoroślach
wydoroślał
Inowrocław
In Novo Wladislaw
ogromna łza wyschła
i soli tu ciągle
do woli.
In Novo Wladislaw
ni Noteć, ni Wisła
wypłukać nie zdoła tej soli.
In Novo Wladislaw
ja tonę w domysłach,
czy łza ta ze szczęścia,
czy smutku?
In Wladislaw Novo
już tylko słowo
podzwania gdzieś w tle
po cichutku.[2]
1. |
|
2. |
http://www.turnau.com.pl/ |