O jak są miłe Twe przybytki, Panie,
O jakże dusza weseli się,
Że wśród nas biednych Tyś wybrał mieszkanie,
Że oko wiary tu odsłania Cię.
Tu w Sercu Twojem otwarty zdrój:
Rana bezdenna miłości Twej.
Z Boskiej Rany, o Jezu mój,
W mą biedną duszę Twą miłość wlej.
Tu Cię znajdując serce drży z radości,
Niebo na ziemi wierna dusza ma,
W tęsknem wygnaniu zdrój Bożej słodkości,
Gdzie niknie gorycz i boleści łza.
Tu, w Sercu...
O dobry Jezu, w ciszy domu Swego
Rzucasz Twym sługom taki błogi cień,
Że nad tysiące lat, szczęścia ziemskiego
Przy Twym ołtarzu lepszy jeden dzień!
Tu, w Sercu...
Błagamy Ciebie przez Serce Przeczyste,
Gdzieś Twej Miłości tron najpierwszy miał,
Wiedź nas w przybytki Swoje wiekuiste,
Byś nam Swą Miłość już na wieki dał.
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 184, 185. |
2. |
ks. Orszulik Józef, Nie opuszczaj nas: pieśń do Serca P. Jezusa: chór mieszany z organami, Poznań, Kazimierz Tomasz Barwicki, s. 1. |
3. |
http://kety.klaryski.org |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.