Jaś i Marysia

Zgłoszenie do artykułu: Jaś i Marysia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Jaś patrzy na brzuch, ogromny jak balon

Mamy pantalon

Nie chce być sam, choć sam dobrze wie

Że jest najważniejszy

Wśród ochów i achów, wciąż nowe prezenty

Cudowny jest świat

gdzie pępkiem jest Jaś

Ma włosy jak kurczak i oczy niebieskie

Tysiące pojazdów parkuje pod łóżkiem

Ma swoich kolegów, Gorzaka i Bećka

Ktoś nowy dziś się zjawi w Jasiowym śnie

W tej bajce nic więcej nie zdarzy już się

je, je, je, je

Ach, co to za ruch, jak wulkan nad ranem

Wybucha brzuch, karzełek zaszczany

Wydaje odgłosy, już bocian coś niesie

Na skrzydłach do Jasia frunie Maniasia

Ktoś nowy dziś się zjawi w Jasiowym śnie

W tej bajce nic więcej nie zdarzy już się

je, je, je, je

Nie, to nie był sen

Jaś pełen zazdrości nie może dziś zasnąć

Karzełek się drze, to wzbudza w nim złości

Uszczypnąć ją chce, lecz w końcu przytula

Całuje, bo wie

Ktoś nowy dziś się zjawi w jasiowym śnie

W tej bajce nic więcej nie zdarzy już się

je, je, je, je.[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://t-love.art.pl/
Strona internetowa oficjalnego fanklubu T.Love [odczyt: 09.02.2014].