Jezusa słodkie wspomnienie,
Daje duszy pocieszenie;
Wszystkie słodycze przechodzi,
Kiedy Jezus wśród nas chodzi.
Ani wdzięcznych śpiewów pienie,
Ani miłe uszom brzmienie
Świętych myśli nie pomnoży
Jak Ty, Jezu, Synu Boży!
Jezu, grzeszników nadziejo,
Gdy w pokucie łzy swe leją:
Kto Cię szuka, kto Cię prosi,
Skarb Twej łaski w sobie nosi.
Jezu, pociecho serc czystych.
Źródło prawd Boskich wieczystych:
Wszelkie pociechy przechodzisz.
Tysiąc pragnień w sercu rodzisz.
Żaden język nie wypowie,
Żaden wyraz nie wysłowi:
Samo uczy doświadczanie,
Co jest, Jezu, Twe kochanie.
Jezu, Królu wielkiej chwały,
Zwycięzco śmierci wspaniały,
W słodyczy niewymówiony,
Całyś od nas upragniony.
Zostań, Panie, zostań z nami,
Oświeć nas Swemi łaskami:
Rozpędź rozumu ciemnoty,
Daj nam poznać słodycz cnoty.[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 163. |