Robotnik dziś domaga się,
Robotnik dziś domaga się
Żelaza, prochu, chleba chce,
Żelaza, prochu, chleba chce.
Żelaza w pracy trza,
Proch się dla wrogów ma,
A chleb dla głodnych braci.
Blednie wróg, blednie wróg,
A chleb dla głodnych braci.
Wiwat huk, armat huk!
Hej, dalej więc, dalej więc, dalej więc,
Całą burżuazję na latarnię
Hej, dalej więc, dalej więc, dalej więc,
Całą burżuazję precz na hak!
Zatańczmy taniec nasz,
Blednie wróg, blednie wróg,
Zatańczmy taniec nasz,
Wiwat huk, armat huk!
Pieśń nasza zabroniona jest,
Pieśń nasza zabroniona jest.
Kto śpiewa ją, tych biją fest,
Kto śpiewa ją, tych biją fest.
Lecz my z zakazów drwim,
Idziem ze śpiewem tym,
I nikt nam ust nie zatka,
Blednie wróg, blednie wróg,
I nikt nam ust nie zatka,
Wiwat huk, armat huk!
Hej, dalej więc...[1]
1. |
Kalicka Felicja, Olearczyk Edward, Polskie pieśni rewolucyjne z lat 1918–1939, Warszawa, Książka i Wiedza, 1950, s. 289–291. |