Piłsudski, Piłsudski,
Puść w trąbę Austriaków!
Wdziej se pikielhaubę(1),
Przystań do Prusaków!
Wiluś(2), dobry cysorz,
Już idzie z „pufferstaatem”(3),
Będzie wolna Polska
Pod niemieckim batem!
Moskolu! Pódzies prec,
Oj, zginie knut mongolski,
Kiej Prusak poczciwy
Dobrał się do Polski!
Prusoku! Naźryj się
W Poznańskim raz do woli!
(Pana Jaworskiego(4)
O to łeb nie boli.)
A potem dzielmy się:
Ty bierz trzy gubernie,
A ty, Austryjaku,
Trzymoj Galicyję!
A w Warszawie siądzie
Król na galantnym tronie
W niemiecko-żydowskiej
Maluśnej koronie!
Wiwat nasz zbawiciel,
Wiluś, Napoljon nowy!
A ty, polski chłopie,
Oddaj Niemcom krowy!
Wiwat wolna Polska!
Oj, trza Niemcom rekruta!
Całuj, polski chłopie,
Nos pruskiego buta!
Piłsudski z Daszyńskim(5)
Nabiją Mochom guzów,
Wytłuką Anglików,
Wytrzebią Francuzów!
Caluśkiemu światu,
Oj, sprawim łaźnię diablą!
Berlin ochronimy
Naszą polską szablą!
A potem w Warszawie
Oj, zatańczym walczyka,
Zagra nam od ucha,
Oj, pruska muzyka!
Na wozie Drzymały
Przez Wrześnię do Berlina
Jedzie już z Piłsudskim
ENKAENu(6) gmina!
Kościuszko był głupi,
My mamy Piłsudskiego,
On nas zaprowadzi
Do raju pruskiego!
Piłsudski z bojówką,
Oj, łupił monopole!
Teraz se z cysorzem
Zasiądzie przy stole.
Ej, Bartku Zwycięzco(7),
Pokumaj się z Prusakiem!
Nadstawiłeś karku,
Naści figę z makiem!
Trzymajmy się Niemca,
Oj, jak pijany płotu!
Prusak – chłop serdeczny,
Ni mo z nim kłopotu!
Z Prusakiem my braty,
Oj, niech się sojusz święci,
Choć nikczemny Anglik
Niemcom łeb ukręci!
Choć Francuzy liche,
Oj, łamią Niemcom kości,
My se z Prus sprowadzim
Króla Jegomości!
Dalej, chłopcy, żywo!
Do bani z tą Austryją!
Wdziejem pikielhauby,
Niech Prusaki żyją!
Za „Polske” wojujmy –
A w tym jest rzeczy jądro,
Że drań austriacki
Będzie pruską flądrą![1]
(1) pikielhauba – niemiecki hełm z utwardzonej skóry, okuty blachą i zakończony metalową szpicą, używany w armii pruskiej od połowy XIX wieku i niemieckiej do końca I wojny światowej.
(2) Wilhelm II Hohenzollern (1859–1941) – cesarz niemiecki i król pruski (1888–1918).
(3) „pufferstaat” (niem. der Pufferstaat) – państwo buforowe.
(4) Władysław Leopold Jaworski (1865–1930) – profesor UJ, konserwatywny polityk galicyjski, poseł do Sejmu Galicyjskiego (1901–1914), poseł do Rady Państwa (1911–1918), jeden z twórców, a później prezes Naczelnego Komitetu Narodowego, zwolennik połączenia Królestwa Polskiego z Galicją w ramach trialistycznej monarchii austro-węgro-polskiej.
(5) Ignacy Daszyński (1866–1918) – polityk socjalistyczny, współzałożyciel i przywódca PPSD, potem PPS; od 1893 r. redaktor „Naprzodu”, poseł w Izbie Polskiej w Wiedniu w latach 1897–1918, zwolennik rozwiązania trialistycznego, zastępca prezesa NKN.
(6) Naczelny Komitet Narodowy – organizacja polityczna powołana do życia 16 sierpnia 1914 r. na mocy uchwały podjętej w Krakowie na rozszerzonym posiedzeniu Koła Polskiego. W skład komitetu weszli przedstawiciele wszystkich stronnictw politycznych Galicji. Organizacja stała na stanowisku rozwiązania trialistycznego sprawy polskiej. Prezesem komitetu został Juliusz Leo, 22 listopada 1914 r. Władysław Leopold Jaworski, zastąpiony w końcu 1916 r. przez dr Leona Bilińskiego.
(7) Bartek Zwycięzca – bohater opowiadania Henryka Sienkiewicza (ofiara polityki niemieckiej).
