Idzie se Galica,
Wiara się zachwyca,
No, że „morus”(1) taki
Prowadzi Czwartaki!
oj dana.
Suta na nim świta,
Siwym suknem kryta,
Na ucho capecka
I mas majorecka!
oj dana.
Capecka na bacek,
Choć czterdziesty rocek!
A młodsym być woli,
Więc wąsiska goli!
oj dana.
Ogolił se wąsy,
Jesce by sedł w pląsy,
Jak prawdziwy żołnierz
Nie leje za kołnierz!
oj dana.
Żołnierską ma dusę,
Moskaliska krusy,
Oj, znają „bradiagi”(2)
Góralską ciupagę!
oj dana.
Idzie przez okopy,
Podziwiajcie, chłopy!
Prościutko jak świca
Idzie se Galica!
(1) „morus” – morowy
(2) „bradiaga” (ros.) – włóczęga.
1. |
Roliński Adam, A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć...: pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914–1918: antologia, wyd. 2, Kraków, Księgarnia Akademicka, 1996, s. 331, 332, 464. |
2. |
Obijak_1916_5, s. 6. |
3. |