Królowa niebios

Zgłoszenie do artykułu: Królowa niebios

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Królowo niebios, cesarzowo ziemi

Pani monarsza czeluści piekielnych

przyjm mnie, pokorną między pokornemi

niech pośród sług twych siędę nieśmiertelnych

mimo iż bardzo niegodna twej łaski

dobroć twa, pani nadziemskiej pociechy

więtsza o wiele niźli moje grzechy

bez niej, daremnie duszy się wydzierać

tam, kędy świecą wiekuiste blaski

w tej wierze pragnę żyć jak i umierać

twemu Synowi powiedz, że w nim żyję

iżby me grzechy wymazał do tyla

jako Egipską rozgrzeszył Maryję

lub jak wybawił mędrca Teofila

który przez ciebie spełnił święte dzieła

mimo iż diabłu zaprzedał swą wolę

strzeż mnie, bym w taką nie popadła dolę

dziewico, któraś, nie racząc otwierać

żywota, owoc bez zmazy poczęła

w tej wierze pragnę żyć jak i umierać

prostaczka jestem stara i uboga

nic nie znam – liter czytać nie znam zgoła

oprócz parafii mej niskiego proga

gdzie raj oglądam, harfy dookoła

i piekło, w którym potępieńców prażą

jedno mnie trwoży, drugie zaś raduje

o daj, Bogini, niech twą radość czuję!

ku tobie duszy daj grzesznej pozierać

z ufnością w sercu i rzetelną twarzą

w tej wierze pragnę żyć jak i umierać

w twoim żywocie, o można Bogini

Jezus rzuciwszy precz niebiańskie kraje

opuszcza niebo i spieszy nas wspierać

na śmierć swą krasę młodzieńczą oddaje

on naszym Panem i jego wyznaję

w tej wierze pragnę żyć jak i umierać.[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://ichtroje.pl/
Oficjalna strona internetowa zespołu Ich Troje [odczyt: 20.07.2014].