Kto był smutny, dziś wesoły

Zgłoszenie do artykułu: Kto był smutny, dziś wesoły

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Kto był smutny, dziś wesoły niechaj każdy będzie,

Bo jak w niebie, tak na ziemi pokój głoszą wszędzie,

Anieli weseli, Bóg się stał człowiekiem,

Ten się stał, który miał przyjść na świat przed wiekiem.

Zaraz Anioł z wesołością do pastuszków bieży,

Powiadając, iże w szopie Bóg i człowiek leży,

Biegajcie, witajcie zrodzonego Pana,

Padajcie, klękajcie przed Nim na kolana.

Pobieżeli do Betlejem czemprędzej pasterze,

Wygrywając z wesołością po drodze na lirze,

Krzykali, śpiewali: dana, dana, dana,

Padali, klękali, przed Nim na kolana.

Przygrywali bardzo pięknie, aż ono Dzieciątko,

Wzniosło rączkę błogosławić małe pacholątko,

Nas wszystkich grzeszników i po całe wieki,

Z pogańskiej, szatańskiej wyrwało paszczęki.[1]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 49.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.