Tytuł: |
Leć głosie po rosie |
Klasyfikacja: |
pieśń ludowa |
Jest to częsty początek literackich pieśni miłosnych, w której można wiele przekazać kochankowi. Najprawdopodobniej pochodzi z drugiej połowy XVIII w. Niektóre utwory, zaczynające się od powyższych wierszy, noszą wyraźne ślady sentymentalizmu np.:
Leć głosie po rosie,
Ku zieleskim łąkom,
Powiedz kochankowi,
Że ja się tu błąkam.
Jako błędna owca...
(Oskar Kolberg, Mazowsze, Warszawa, 1857, Dzieła wszystkie, t. 4, s. 276)[1].