Leśna samosierra

Zgłoszenie do artykułu: Leśna samosierra

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Żegnaj, kochana dziewczyno,

Na drogę całusa mi daj –

A jeśli wieść przyjdzie, żem zginął

To wiedz, że poległem za kraj.

Lecz kiedy zdrów z wojny powrócę

Nie zaznasz co smutek i łzy –

Na zawsze cię, dziewczę rozsmucę

Więc żegnaj, bo pora mi iść.

Grają steny, siłą wróg naciera,

Gdzieś zza krzaka huknął piat,

Partyzancka leśna Samosierra,

Huk granatów, ogień w cały świat.

Hen od Karpat, po Puszczę Jodłową

Echem walki rozszumiał się las –

To żołnierska dumna pieśń bojowa

Do zwycięstwa wiedzie nas!

Nie smuć się, moja kochana,

Choć wojna w krąg sroży się zła –

Czas wszystkie zagoi znów rany

I smutek przeminie i łza

I tylko żołnierska piosenka

Po latach rozśpiewa się w głos,

Melodią znajomą i tęskną

Przypomni żołnierski nasz los.

Grają steny, siłą wróg naciera...[1]