Ludziom nie zawsze można wierzyć

Zgłoszenie do artykułu: Ludziom nie zawsze można wierzyć

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Zerwał mnie Bóg na równe nogi.

Szkoda spać gdy wszystko dojrzewa,

Lepiej popatrz jak za oknem,

Pogoda robi się całkiem bluesowa.

Tego przespać nie można bracie,

Bo cię później zapytam w niebie,

Czy złapałeś to bluesa ptaki,

Które wtedy wypuściłem dla ciebie.

Ucz się od nich, od wiatru, od deszczu

Tej modlitwy najprostszej na świecie.

Przecież jakoś dogadać się trzeba,

Kiedy Ziemia jest na zakręcie.

Wszystko wisi w powietrzu – bracie.

Nawet ty co stąpasz mocno po Ziemi.

Lepiej trzymaj się bliżej ptaków,

Ludziom nie zawsze można wierzyć.[2]