Lulajże, żołnierzu,
Lulajże, lulaj,
A ty go, Matulu
Ziemio, utulaj.
A ty go swych lasów
Szumem pożałuj
I zgasłe źrenice
Całuj, o całuj.
Kołysz go drzew pieśnią
I szmerem rzeczki,
Na sercu błękitne
Posiej dzwoneczki.
Błękitne dzwoneczki
Z poranku wonią
Niechaj mu o Polsce
Dzwonią i dzwonią.
O Polsce wstającej
Po srogich ranach,
O królu w Warszawie
Nowych hetmanach.
Zaszumią, zadzwonią
Cała gromadą,
A potem na grobie
Główki pokładą.
Lulajże, żołnierzu,
Lulajże, lulaj,
A ty go, Matulu
Ziemio, utulaj...
Lulajże, żołnierzu,
Lulajże, lulaj,
A ty go, Matulu
1. |
|
2. |
Barański, Franciszek, Jak to na wojence ładnie: pieśni żołnierskie i legionowe 1914–1919, Lwów, Księgarnia Polska, 1920, s. 23, 33. |