A po łące, po zielonej Maciuś owce gna,
Na wierzbowej fujareczce żałośliwie gra
Dla Boga, dla Boga! Żałośliwie gra.
A i skądże ty, Maciusiu, tę fujarkę masz,
Że tak na niej za owcami żałośliwie grasz?
Dla Boga! Dla Boga! Żałośliwie grasz?
A wyciąłem ją, paniczu, z krzywej wierzby tej,
Co wyrosła na mogile matuleńki mej!
Dla Boga! Dla Boga! Matuleńki mej![1]
1. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 44, s. 56. |