Nas nie zgnębią Majery(1), Skałony(2),
Choć za rzezią wyprawią nam rzeź!
Ludu! Sztandar swój rozwiń czerwony!
Ludu! Sztandar bojowy swój wznieś!
Pieśń wokoło niech zagrzmi zwycięska!
My za wolność idziemy na bój!
Do twierdz przypuśćmy szturm!
Do więzień i do turm!
Na bój, na bój, na nowy bój!
Hej, ludu, w broń się zbrój!
Hej, na wszystkich ulicach Warszawy
Bagnet carski wytaczał z nas krew,
My wolności sprawiamy chrzest krwawy,
Zbirom carskim nucimy ten śpiew!
Pieśń wokoło...
Za te zbrodnie żołdackie, kozacze,
Za tę dzikość zbójeckich swych hord
Odpowiecie przed ludem, siepacze!
Odpowiecie za rzeź i za mord!
Pieśń wokoło...
Tłum bezbronny na placu rąbano,
Hord żołdackich rozpasał się szał!
Wy nie cieszcie się wielką wygraną:
Wstanie mściciel z tej krwi i z tych ciał!
Pieśń wokoło...
Hej, na sąd z oprawcami podłymi!
Wyrwiem z rąk wam i szablę, i knut!
Waszych karków, przygiętych do ziemi,
Dotknie stopą zwycięską swą lud!
Pieśń wokoło...[1]
(1) nadkomisarz policji carskiej (oberpolicmajster) w Warszawie w 1905 r.
(2) Gienerał – gubernator carski w Warszawie, znany z prześladowania rewolucjonistów.