Matko Pocieszenia, nieba, ziemi Pani...

Zgłoszenie do artykułu: Matko Pocieszenia, nieba, ziemi Pani...

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Matko Pocieszenia nieba, ziemi Pani,

Tobie my grzesznicy serca niesiem w dani.

I w opiekę się oddajem

Starych ojców obyczajem,

Hołd Ci niesiem uwielbienia

Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas!

Matko Pocieszenia, szczerą daj nam skruchę,

Uproś nam u Syna łaskę i otuchę.

Ucz nas szukać Bożej woli

W każdej sprawie, w każdej doli;

I na straży stój sumienia,

Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas!

Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,

Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,

O przeżegnaj, jak kraj długi,

Nasze prace, nasze pługi;

Ustrzeż bytu i imienia,

Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.

Matko Pocieszenia, wejdź w rodziny nasze,

Święty pokój Boży w każde wnieś poddasze,

Wiarę ojców, miłość matek,

I niewinność ratuj dziatek;

Wśród niewiary i zgorszenia

Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.

Matko Pocieszenia, niby żywe łany,

Do Twych stóp się chylą wszystkie nasze stany.

Złącz miłością, dwory, chaty,

Wsie i miasta i warsztaty;

Usuń waśnie, rozdwojenia,

Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.[1]

Bibliografia