Miał pan hetman córy(1) dwie,/bis
Dał do wojska obydwie./bis
Hej ty córko najstarsza,/bis
Tyś do wojska najzdalsza./bis
Ja do wojska nie pójdę,/bis
Bo wojować nie lubię./bis
Jam jest serca miękkiego,/bis
Nie zabiję żadnego./bis
Hej ty córko najmłodsza,/bis
Tyś do wojska najzdalsza./bis
Hej, na wojnę ja pójdę,/bis
Bo wojować ja lubię./bis
Jam jest serca twardego,/bis
Ja zabiję każdego./bis[1]
(1) zamiast słowa „córy” można śpiewać „synów”.
1. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 20, s. 27. |