Miłość, śpiewanie i wino

Zgłoszenie do artykułu: Miłość, śpiewanie i wino

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wesoło, bracia, wesoło!

Pochwyćcie duże puchary,

Dzban pełny, usiądźcie w koło

Miłości palcie ofiary:

Miłość, śpiewanie i wino

Są życia rozkoszą jedyną.

Miłością cały świat płonie,

Miłość jest szczęściem, choć płocha,

Największy mocarz na tronie

Jest nędzny, kiedy nie kocha:

Pochwyćcie potężne szklanki,

Niech żyją nasze kochanki.

Śpiewania słodka potęga,

Zjadliwe zgryzoty płoszy;

Śpiewanie do serca sięga,

Jest źródłem wszelkiej rozkoszy:

Pochwyćcie potężne czary,

Niech żyje Orfeusz stary.

Wino niebieskim jest darem,

Nic zdrowia nie krzepi dzielniej;

Bogowie żyją nektarem,

Dlatego są nieśmiertelni:

Pochwyćcie potężne dzbany.

Niech żyje Bachus rumiany.

Kto kocha, śpiewa i pije,

Bratnie podajcie mu dłonie;

Kto dla tych rozkoszy nie żyje,

Nie godzien w naszem być gronie.

Miłość, śpiewanie i wino

Są życia rozkoszą jedyną![1], [2]