Młodzi końca wieku, gwiazdosięgłych szans
Wykrzyczeni, wybujali, obłąkani
Idą sami przez marzenia o potędze
Świat jest dla nich - lecz bez nich będzie trwał
Młodzi końca wieku dzisiaj czekają w cieniu
Odwykli od cierpień lubią zadawać ból
Wstaną wcześnie, by ustawić sobie życie
Wejdą w szarość bez względu na różnice
Jemu zabrali mózg
Jemu zabrali mózg
Teraz on „nikt” i nic mu nie brak
Ma swój numer, swoje miejsce
Jest szczęśliwy i nie chce więcej
Tylko zabrali mózg...
Tylko zabrali mózg...[2]
1. |
|
2. |
http://www.farbenlehre.plocman.pl |