Zgłoszenie do artykułu: Morze

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Czasami w życiu coś się wydarzy,

dłoń rozpalona drży.

Serce wyrusza w krainę marzeń,

cudowne roi sny.

Najlepiej w takich chwilach nad brzegiem morza iść

niechaj z falami biegnie zmęczona myśl.

Morze, szumiące, kołyszące szumem fal

cudne jak bajka w blaskach wieczornej zorzy.

Morze, ty budzisz w sercu jakiś dziwny żal

gdy mgły na falach się położą,

gdy wiatr obudzi cię zuchwały

tyś jest w tym gniewie rozszalałe, wspaniałe.

Morze, ojczyzną twoją niezmierzona dal

a twoją pieśnią cicha melodia fal.

Czy wielki smutek, czy wielkie szczęście

ono zrozumie mnie.

Wszystko zapomnę w jego objęciach

niby w cudownym śnie.

I czy to ból rozstania, czy też miłości cud...

wszystko nie ważne nad brzegiem wielkich wód.

Morze, szumiące, kołyszące szumem fal

cudne jak bajka w blaskach wieczornej zorzy.

Morze, ty budzisz w sercu jakiś dziwny żal

gdy mgły na falach się położą,

gdy wiatr obudzi cię zuchwały

tyś jest w tym gniewie rozszalałe, wspaniałe.

Morze, ojczyzną twoją niezmierzona dal

a twoją pieśnią cicha melodia fal.[2]

Bibliografia
Finansowanie

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.