Myśmy przyszłością narodu,
pierś nasza pełna jest sił,
dążymy do wolności grodu,
naprzód, lecz nigdy w tył.
Laurami przystrójmy głowy,
nie znajmy w życiu swym trwóg,
polskiej ojczystej nam mowy,
nie wydrze żaden wróg.
Dobądźmy skrzydła sokole,
nauce poświećmy czas, poświęćmy czas,
a światło zdobyte w szkole,
nieśmy, do ludu mas, do ludu mas.
Laurami...
Choć w kraju burze, zawieje,
choć gromy huczą wśród burz, pośród burz,
u nas nie zgasły nadzieje,
choć ból się wżarł do dusz, do naszych dusz.
Laurami...[1]
1. |
Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 192. |