Na Wysokim Zamku(1)
siedzi ułan z mamku,
on jo trzyma za kulanku,
ona si rumieni,
siedzu przytuleni
jak prawdziwi narzyczeni.
Pannu Puluniju(2),
pannu Puluniju,
patrz, jak serca naszy biju,
niech ci miłuść wzruszy,
sercy tobi skruszy,
szukam Polciu w tobi duszy.[1]
(1) Wysoki Zamek – wyniosła, podłużna góra, zamykająca od północy położone w kotlinie śródmieście Lwowa. Nazwa Wysoki Zamek pochodzi od jednego z dwóch zamków, które wzniósł Kazimierz Wielki, zniszczonych w XVIII w.
(2) Pulunija – lwowska wersja imienia Apolonia.