Zgłoszenie do artykułu: Na ławce

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Ogniska z dala płoną już,

księżyca widać w rzece blask,

na ławce chłopiec z miłą swą

przedłuża wciąż rozstania czas.

Niebieskie oczy chłopiec ma,

płonące jak ogniska żar,

niepiękne może, no to cóż,

udane jednak ze wszech miar.

Dziś chłopcu trudno odejść stąd,

z uporem szuka tkliwych słów

i tak się śmiesznie wierci wciąż,

coś szepce, potem milczy znów.

Dziewczęca z dala ścichła pieśń,

o smutkach, które niesie los,

na ławce czasem westchnie ktoś,

westchnienie to serdecznych trosk.

Wygasłych ognisk leci dym

i księżyc już się w lesie skrył,

dziewczynę chłopiec miły swą

pożegnać dzisiaj nie miał sił.[1]