Nasza polska ziemia sąsiadów broniła
I w dalekie kraje najeźdźców pędziła
Oj poznali turcy z Tatarami,
Że nie taka łatwa sprawa z Polakami.
Hm, hm, hm, hm...
Z tych to czynów dotąd kraj nasz słynie,
Jak daleko Wisła tylko płynie;
Tam gdzie stepy góry, tam gdzie morze:
Wszędy Polak był, za Ojczyznę swą się bił,
Bronił swoich praw, zawsze bronił swoich praw!
Choć wspomnienia nawet one tłumił wróg,
Jednak zawsze był nad nami Bóg.[1]
1. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 23, s. 30–32. |