Nie masz, o nie masz na świecie nic szczęśliwszego,
Jako Jezusa Boga naszego
Kochać serdecznie z głębi swej duszy;
Miłości tej nigdy niechże nic już nie wzruszy!
Wszystkie też troski, frasunki na Niego zdajmy,
A Jemu służmy, Jego kochajmy.
Wszystko nam inne będzie przydane,
Jak przezeń to mamy dawno już obiecane.
Panie nasz, i nie dlatego kochać Cię mamy,
Lecz że Twą miłość ku sobie znamy.
Z miłości ku nam w każdym momencie
Jak więzień tu mieszkasz i czekasz w Sakramencie.
Jezu, nasz Zbawco, o jakże miło u Ciebie,
Tu nam tak dobrze, jak Świętym w niebie.
Tylko nas naucz kochać Cię szczerze
W nadziei, w pokorze, w cichości, w mocnej wierze.[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 167. |