Nie złodziejem, choć kradnę; nie kradnę, bo biorę;
nie biorę, lecz pożyczam łaski twej podporę.
Nie pożyczam, bo nie mam czym oddać, chudzina,
toś sobie dała ukraść, to nie moja wina.
Dałaś i nie dałaś, dałaś bo twe było,
nie dałaś, bom sobie wziął, co się już straciło.
Wrócić się już ni mogę, jeśliś nie łaskawa,
postąp jak z winowajcą, ja stanę do prawa.
Jeszczem gardła nie przepadł, jeśliż o nagrody,
o nagrodę nie trudno, tyliko chciej zgody.
Dam ci samego siebie, weźm mię wiernie sobie,
stanie mi za zasługę, a za szkodę tobie.
Dałaś i nie dałaś, dałaś bo twe było,
nie dałaś, bom sobie wziął, co się już straciło.
Wrócić się już ni mogę, jeśliś nie łaskawa,
1. |
Feicht Hieronim, Muzyka staropolska: wybór nie publikowanych utworów z XII–XVIII wieku, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1966, s. 250, 395. |
2. |
Perz Mirosław, Golos Jerzy, 6 pieśni staropolskich, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1969 |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
