Niewysłowiona

Zgłoszenie do artykułu: Niewysłowiona

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wysłowić można w ludzkiej mowie

Wszystko co piękne i co marne

Sarnę skubiąca głóg w parowie

I niebo międzyplanetarne

Wysłowić można zachwycenie

Pięknej Izoldy dłonie wąskie

I zimorodka nad strumieniem

Jak się kołysze na gałązce

Niewysłowiona

Jest tylko miłość do ciebie

Gdy krzyczy z bólu

To zawsze brak jej słów

Niewysłowiona

W szczęściu tęsknocie i gniewie

I kiedy wraca znów

Kiedy wraca znów

Opisać można kwiat we włosach

Wysłowić można śpiew słowika

Warkocz komety na niebiosach

Wilgotny pyszczek u królika

Słowo wyrazić wszystko zdoła

Liban i jego smukłe cedry

I zachód słońca na Samoa

Święty i cichy mrok katedry

Niewysłowiona...

Ileż to jeszcze słów przed nami

Codziennej prozy i poezji

Ile chwil jeszcze nie nazwanych

Jak fioletowy zapach frezji

Ileż to jeszcze słów przeminie

Nim zgasną nasze gwiazdy nieba

Nie mówmy więc o czyjejś winie

Wystarczy jedno słowo – przebacz

Niewysłowiona

Jest tylko miłość do ciebie

Gdy krzyczy z bólu

To zawsze brak jej słów

Niewysłowiona

W szczęściu tęsknocie i gniewie

I kiedy wraca znów

I kiedy wraca znów

Brak jej słów[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.egeppert.com
Oficjalna strona internetowa Edyty Geppert [odczyt: 24.10.2013].