O duszo wielka nabożna,
Ku miłemu Bogu skłonna,
/Wejrzyj na Syna Bożego,
Na Zbawiciela naszego./bis
Oglądaj na krzyżu Jego
Sromotnie zawieszonego,
/Okrutnie rozciągnionego,
Wszystkiego zekrwawionego./bis
Wejrzyj na głowę skłonioną,
Ostrą koroną zranioną,
/Głogową też i cierniową,
Gwałtem na głowę wciśnioną./bis
Oczy Jego krwią spłynęły,
Uszy i usta wyschnęły,
/Wszystkie żyły w Nim porwali,
Krew świętą z Niego wylali./bis
Ręce, nogi przenajświętsze,
Gwoźdźmi okrutnie przebite;
/Bok i serce przebodzono,
Ostatek krwi wpuszczono./bis
Wszystko przenajświętsze ciało
Jak skorupa się padało;
/Wszystkie siły z Niego wyszły.
Na zbawienie wszelkiej duszy./bis
O duszo! Jakożeś droga,
Wielkim mytem zapłacona,
/Wszystek skarb w ziemi i w niebie
Bóstwo wydało dla ciebie./bis
Nie sprzedawajże się tanie
Dla grzechów na potępienie;
/Boć nie jest rzecz tańsza inna,
Jedno kto w grzechu umiera./bis
Tę by rzecz miał człowiek baczyć
Że na świecie krótko ma żyć,
/Tysiąc lat przeciw wieczności,
Jako by dzień ku równości./bis
Przeto się grzechów warujmy,
Jezusa się rozmiłujmy;
/Daj tu nam lekkie skonanie.
Po śmierci duszne zbawienie./bis[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 120. |
