O, miłosierdzia, miłosierdzia, Panie!
Twojego ludu mech Cię nędza wzruszy.
O dobry Jezu, przyjmij to błaganie,
Które do Ciebie płynie z głębi duszy,
O miłosierdzia!
Tyś sam powiedział, abyśmy w niedoli
Biegli do Ciebie, gdy nas cisną grzechy,
Tylko Ty możesz uleczyć, co boli,
Bo tylko w Tobie zdrój łaski, pociechy,
O, miłosierdzia!
O miłosierdzia dla wszystkich płaczących,
Których żal gnębi, ból serca rozdziera!
Wspieraj, pocieszaj z niedolą walczących,
Niech im twa litość gorzkie łzy ociera,
O miłosierdzia!
Przez matki Twojej wszechwładną przyczyną
Rzuć nam Twej łaski ożywcze promienie
I miłosierdzia przyspieszaj godzinę,
I wszystkich ulecz, wszystkim daj zbawienie,
O miłosierdzia![1]
1. |
Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 183, 184. |