Tutaj jaskółkom słońca brak,
do innych lecą ziem, z rzek innych piją.
Tam swej miłości gniazda ciepłe wiją,
ku wiosny krajom ich prowadzi szlak.
Odleciała jaskółka moja w świat,
cicho, bez pożegnania uniósł kochankę wiatr.
O, nie zapomnij mnie,
bo wielka miłość czeka nas,
mieszkasz w mym każdym śnie,
w mym sercu miejsce stałe masz.
O, nie zapomnij mnie,
bez ciebie barwy traci świat,
myśl każda nosi, miła, imię twe,
o, nie zapomnij mnie![1]