O święty Jacku, wielki Patronie,
Najdroższy kwiecie w ojczyźnie nam wonny!
/W Twojej opiece, w Twojej obronie,
Niech będzie zawsze naród nasz zakonny./bis
Zakonny w Panu, w świecie pokorny,
Ale wierzący głęboko, potężnie,
/Cichy i prosty, Boży i orny,
Jako stał niegdyś przed wieki orężnie./bis
O święty Jacku, założycielu
Kaznodziejskiego Twojego zakonu,
/Spraw cudem słowa poprawę wielu
I do Bożego zawiedź wszystkich tronu./bis
Poprawnym okaż już drogę prostą,
Niech się na próżno nie trapią, mozolą,
/Grzesznych obłożył Pan wielką chłostą,
Ale Ty zawsze za dobrą świadcz wolą./bis
O Święty Jacku, przez imię Twoje,.
Na wielkie nasze ku Tobie wezwanie.
/Daj świętą wiarę piersiom za zbroję.
Co ma stać w Panu – niechaj w Panu stanie./bis
O święty Jacku, cześć wielka Tobie,
W Kościele Bożym od Twojego ludu,
/Setki lat mija, jak przy Twym grobie
Wielkiego przez Cię doznaje lud cudu./bis
Spraw dziś najwięcej, niech się poprawi
Niezbożny naród na Twe wezwanie,
/A tych, co wierzą – wiara niech zbawi,
A co jest z Boga, przez wieki zostanie./bis[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 295, 296. |
