Oda do mądrości

Zgłoszenie do artykułu: Oda do mądrości

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Rośnie w potęgę nowe pokolenie

Z oczu obmyje pleśń zeszłego czasu

Spłoszy zdumione, wylęknione cienie

I dalej, dalej!...

Krew tak gorąca serca nie ostudzi

W pysk się zaśmieje hardość niepojęta,

Że jeszcze ludzie są wśród tłumu ludzi

Słabość niech będzie słaba i przeklęta.

Tak zwykle jest

Gdy chęć układa nowy dramat

Niemądry gest

I znowu zlecą się na sabat

Historie złe

Co nie od wczoraj, nie od dziś.

To musi przyjść!

To musi przyjść!

To musi przyjść!

Więcej się pamięć słowom nie oszuka

By nie utopić myśli w szklance wódki.

Kiedy do końca obsadzona sztuka

Więc dalej, dalej –

Niech się zachłyśnie sława i tęsknota

Stając w szeregu zwykłej powinności

Jeśli w potrzebie najdzie nas ochota

Znów przeczytamy „Odę do młodości”!

Tak zwykle jest…

Jeszcze się zdarzą rzeczy niesłychane

Mądrość prostaków w ogniu spopieleje

Dzieje nadziei będą dopisane

Więc dalej, dalej –

Nic poza głupstwem przecież nie zabrania

Dać prostą drogę wszelkiej zawiłości.

Jeśli zabraknie siły przekonania

To napiszemy „Odę do mądrości”!

Tak zwykle jest…[1]

Bibliografia

1. 

Bolanowski, Leszek
Archiwum prywatne.

2. 

Kozłowska, Agnieszka