Pierwsza pancerna

Zgłoszenie do artykułu: Pierwsza pancerna

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Pierwsza Dywizja, polska i pancerna

Na polach Francji poszła w krwawy bój.

Prawom człowieka i Ojczyźnie wierna,

Poszła by spełnić obowiązek swój.

Poszły jej czołgi na krwawą rozprawę,

Na bunkry wroga, za krakowski gród,

Za Gdańsk, za Kutno oraz za Warszawę,

By wolnym był znów ich piastowski ród.

Pułki pancerne, strzelcy i dragoni,

W ogniu czołgowych i armatnich dział,

Poszli w ataku na francuskiej błoni,

Gdzie wróg w obronie twardym murem stał.

Z husarskim skrzydłem na swoim ramieniu

Poszli pancerni w stali swoich wież,

By w obcym kraju, lecz w Polski imieniu

Odnieść zwycięstwa pod Jort i Falaise.

Na polach Belgii i w murach Gandawy,

Gdy ich do boju wezwał wojny zew,

Za wolność innych i dla obcej sprawy

Oddali życie i przelali krew.

Poszli pancerni do Axel i Bredy,

By na swym szlaku niezliczonych dróg

Walczyć pod Emmen i na brzegach Ledy

I w Wilhelmshaven spłacić polski dług.[1]

Bibliografia

1. 

Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 323–325.

2. 

http://choragricola.krakow.pl/40_2014.html#19
Strona internetowa Chóru Męskiego AGRICOLA Krakowskiego Środowiska Akademickiego przy Uniwersytecie Rolniczym [odczyt: 14.05.2018].