Wschodnich rubieży przyszło nam strzec
Po dzikich stepów kraniec.
Przy nas zwycięstwo albo nam leć!
Z ciał naszych powstanie szaniec.
Krew w nas bez trwogi do boju gra –
Czekamy tylko hasła!
O! Polsko! świętą jest miłość Twa,
A Twoja gwiazda nie zgasła!
Dziejowej chwili dożyliśmy –
Wróg wziął się do oręży.
Nie czas na żale dziś i na łzy –
Dziś zapał niechaj zwycięży.
Krew w nas bez trwogi do boju gra...
Już w zgodzie idzie nasz cały lud –
Niepomny waśni dawnych.
Za nic nam wojny niewczas i trud –
Dziś dążym do czynów sławnych!
Krew w nas bez trwogi do boju gra...
A znakiem naszym – Ojczyzna! Bóg!
I wiara w świętą sprawę!
Przed tym sztandarem niechaj drży wróg!
Boć idziem po śmierć – lub sławę!
Krew w nas bez trwogi do boju gra...
Niech wre o wolność tytani bój
Pod srebrzystymi orłami.
Królowo Polska! w odwagę zbrój!
Wstaw się do Boga za nami!
Krew w nas bez trwogi do boju gra...[2]